چکیده: عدم هماهنگی هویت جنسیتی فرد با جنسیتی که از ابتدای تولد بر اساس اندام های تناسلی دارد منجر به تلاش فرد برای تغییر جنسیت خود و قرار گرفتن در جامعه با هویت جنسیتی هماهنگ با شرایط جسمی وی می شود. هورمون درمانی در تغییر جنسیتی زنانه به مردانه(FTM) با افزایش حجم تارهای صوتی به تولید صدای بم کمک می کند اما در تغییر جنسیتی مردانه به زنانه(MTF) فرد برای ایجاد صدای زیر و نازک به مداخلات جراحی با هدف کوتاه کردن تارهای صوتی و صوت درمانی با هدف آموزش تولید صدای زیر نیاز دارد.

متن اصلی: ترنسجندر به افرادی گفته می ­شود که احساس درونی که نسبت به جنسیت خود دارند (هویت جنسی) با جنسیتی که در بدو تولد (بر اساس اندام­ های تناسلی) به آنها نسبت داده شده است، همخوانی ندارد. این موضوع منجر به تلاش فرد برای تغییر جنسیت خود و قرار گرفتن در جامعه با هویت جنسی صحیح می شود. شیوع این اختلال از هر 37 هزار تولد، یک مورد است.

علاوه بر نیاز به تغییرات ظاهری بعد از تغییر جنسیت، تغییر زیر و بمی صدای فرد از اهمیت بالایی برخوردار است. در تغییر جنسیتی زنانه به مردانه(FTM) با هورمون درمانی می توان به صدای بم دست یافت. هورمون مردانه تستوسترون علاوه بر افزایش ضخامت تارهای صوتی(بم شدن صدا)، به بیشتر شدن موی صورت و بدن و افزایش قدرت عضلات کمک می کند. اما تغییر جنسیتی مردانه به زنانه (MTF) که شایع تر است هورمون استروژن نمی تواند تغییری در ساختار تارهای صوتی ایجاد کند فقط به منجر به افزایش سایز سینه ها و نرم شدن عضلات می شود. در این افراد افزایش زیر و بمی صدا نیازمند مراجعه به آسیب شناس گفتار و زبان است. علاوه بر صوت درمانی، جراحی های نیز مانند تایروپلاستی به کاهش طول تارآواها کمک کرده و توانایی تولید صدای زیر را افزایش می دهد. در بسیاری از موارد ترکیب صوت درمانی و جراحی به ایجاد صدای زیر با فرکانس بالا که متناسب با جنس مراجع است کمک می کند. روش ­های درمانی جراحی معمولا بعد از روش ­های صوت درمانی تجویز می ­شود.

در حین تدوین برنامه درمانی برای این گروه افراد، آسیب شناس گفتار و زبان باید توجه کند که کدام یک از جنبه­ های ارتباط کلامی، وابسته به ساختار مسیر تنفس و صوتی­(همچون حجم و ظرفیت تنفسی شش­ها، اندازه حنجره و تار ­های صوتی، فضاهای تشدید دهانی) و کدام یک وابسته به جنبه ­های اکتسابی رفتار­های اجتماعی (همچون آهنگ کلام، تغییرات زیر و بمی صدا، الگوهای تاکید هجایی، انتخاب واژگان مناسب با جنس و سن، ساختار جملات، ساختار معنایی، زبان بدن هنگام صحبت کردن و نحوه لباس پوشیدن)می ­باشند. تفاوت ­های ساختار مسیر تنفسی و صوتی بر زیر و بمی، بلندی و کیفیت صدا و برخی جنبه­ های تولیدی و تلفظی تاثیر مستقیم می گذارند.

تغییر زیر و بمی عادتی مراجع کار دشواری است و نیاز به انعطاف پذیری عضلات حنجره، حمایت تنفسی، ریلکسیشن عضلات دارد.

افزایش آهنگ گفتار از دیگر مواردی است که منجر به افزایش زنانگی صدا می ­شود. با افزایش آهنگ واکه ­ها بین هجاها میزان زنانگی صدا بیشتر درک می­شود. به علاوه، فضای دهانی در زنان نسبت به مردان کوچکتر است. در افراد FTM نیز این مورد حائز اهمیت بوده و تاثیر مستقیم بر کیفیت صدای زنانه در مواردی همچون صحبت با تلفن دارد. توجه به حالت های بدنی حین صحبت کردن و گوش دادن نیز از موارد تاثیرگذار در القای هویت زنانگی به اطرافیان می­ باشد. به طور مثال مردان بیشتر سعی می ­کنند فضا را با بدن خود اشغال کنند درصورتی که زنان بیشتر تلاش بر جمع ایستادن و دست ها و پا­ها را نزدیک بدن نگه داشتن دارند.